Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast


Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast.

Het leven wiebelt. Soms slingert het zacht heen en weer, zoals een kind op een schommel. Misschien geef je het dan, net als dat kind, vol vertrouwen een extra duwtje, en ga je almaar hoger. Maar het leven kan ook wankelen, een kant op waggelen die je helemaal niet uit wil. Of het kan danig schudden en schokken, zodat je grondvesten daveren.
Op al deze momenten zijn er woorden.
WiebelWoorden zoekt ze samen met je op.
Omdat woorden helpen herinneringen te bewaren en belevenissen te delen. Omdat woorden een houvast bieden. En omdat het bijzonder prettig is woorden aan papier toe te vertrouwen.

Op dit blog vind je vooral woorden terug die binnen in mij wiebelden. Die zich puzzelden tot een anekdote, verhaal of gedicht.
Wiebel tijdens het lezen gerust mee op hun ritme.

dinsdag 28 juni 2011

Herman op dinsdag

Na op zondag hier en maandag hier mag hij bij mij op dinsdag. Zijn poëzie is immers te mooi om dit rijtje na twee dagen te sluiten.

Rêverie

Je slaapt
in de herinnering aan mijn strelen
die zo zacht is
als mijn strelen.

Je lichaam droomt je lichaam
en jij droomt dat het samen is
met mij.

En ik
droom dit alles.

                  Herman de Coninck

Wie heeft er op woensdag een plaatsje voor Herman?

maandag 27 juni 2011

De calvarietocht

'Wees gegroet Maria vol van genade...' 'Wees gegroet Maria vol van genade...' 'Wees gegroet Maria vol van genade...'
Wekenlang al prevelde Vera deze zinnen terwijl ze over de groene wegen van Rome naar Compostela stapte en terug. Onvermoeibaar. Onverslijtbaar. De zonden die op haar neergedaald waren toen de tuinman in het klooster op een lentemorgen schalks naar haar knipoogde, marcheerde ze gezwind weg. Telkens als het vuur binnen in haar opflakkerde als ze aan de jongeman dacht verhoogde ze haar tempo en dreunde de verzen bezetener op. Het had veel moeite gekost. Als bij een Leuvense stoof was het vuur lang blijven nasmeulen. Pas nu voelde ze dat het stilaan gedoofd geraakte.
Daarom stond ze zichzelf de omweg langs Napoli toe. Deze stad trok haar reeds aan toen ze nog op de schoolbanken zat. Onder de matras in haar cel verborg ze een tijdschrift, dat haar nichtje ooit het klooster binnengesmokkeld had, met prachtige foto's van de Napolitaanse gebouwen. Na haar avondgebed bladerde ze er wel eens in. Vandaag kwam ze eindelijk in deze stad aan.

Er hing een rode gloed over de nachtelijke straten toen ze over de piazza wandelde. Een ongelooflijk knappe man leunde achteloos tegen een lantaarnpaal. Plots trok hij zijn nachtzwarte jas open en grijnsde eerst naar haar, dan naar de lantaarn. Bewegingsloos als een zoutpilaar staarde Vera hem aan. De hele calvarietocht was voor niets geweest.
Ze maakte rechtsomkeer. Vermoeid. Versleten. Het dreunen begon opnieuw.
'Wees gegroet Maria vol van genade...' 'Wees gegroet Maria vol van genade...' 'Wees gegroet Maria vol van genade...'

zondag 19 juni 2011

Gedicht

Verliefd

Mijn knieën zijn verliefd.
Ze zoenen vaak de grond.
Als ik hol achter mijn vriend,
en zomaar bots
tegen een of ander kind.

Of als ik voetbal op het plein
en als eerste bij de bal wil zijn.
Als ik skate door de straat,
je weet wel,
met ongelooflijk veel vaart.

Mijn knieën zijn verliefd.
Ze blozen na elke zoen.
Voor hen is dat fijn,
maar voor mij doet
het heus veel pijn.

vrijdag 17 juni 2011

Nieuw op mijn boekenplank

-Viezeltje/ Suzan Peeters en Milja Praagman: mevrouw Stoffel heeft haar huis net aan kant als ze in de vuilnisbak een vies en plakkerig meisje ontdekt, Viezeltje. Op zoek naar koek maakt Viezeltje er in de kortste keren weer een janboel van. Net dan komt de burgemeester langs. Een verrassend, hilarisch, haast karikaturaal verhaal waarin kinderen, maar vast ook sommige ouders zich zullen herkennen. Niet alleen de tekst, maar ook de luchtige tekeningen brengen je aan het lachen.
Voor kinderen vanaf 3 jaar.
***

-Billy buitenkind/ Lucy Elliot: Billy houdt van de zee, het strand en buiten. Maar omdat haar mama bang is moet ze binnen blijven. Als haar mama er niet is snoept Billy toch van de vrijheid. Ze heeft een geheime plek op het dak, ontmoet een bijzondere jongen en reist over zee,... Maar ze verlangt ook naar huis. Een teder verhaal over vrijheid, gemis en verlangen. De vele lagen zijn voor jonge kinderen misschien moeilijk te vatten, maar een warm gevoel krijgen ze vast wel. De bijzondere prenten doen je wegdromen.
Voor kinderen vanaf  5 jaar.
***

-Onze pappa kreeg een ongeluk in zijn hoofd/ Wieke van Dun en Jasper Kingma: Jaspers papa kreeg een herseninfarct toen Jasper vijf was. Dit boekje vertelt zijn verhaal. Hier vind je geen grootse taal terug, maar een duidelijke beschrijving van wat er kan gebeuren als een gezin met CVA te maken krijgt. Dit boekje wil deze gezinnen steunen, informatie geven en helpen om de draad weer op te nemen. Best lees je dit boek als ouder samen met je kind(eren). Vragen en opdrachten geven kinderen de kans om hun eigen ervaringen neer te schrijven of te tekenen. Volwassenen vinden een heleboel tips terug. De regelgeving waarover sprake is en de instanties waarnaar verwezen wordt zijn wel de Nederlandse. Toch kan dit boekje ook voor Belgische gezinnen waardevol zijn. Zoon Jasper maakte zelf de illustraties.
***

-Villa Magdalena/ Santa Montefiore: vergeef me deze zonde, maar ik vind 'Santa Montefiore' leuke lectuur voor tijdens een weekendje weg. Haar complexloze verhalen en prachtige beschrijvingen zorgen er meestal voor dat ik me in de oorden waarover ze schrijft waan. Maar in dit boek mis ik net deze beschrijvingen.  Tijdens het lezen vertoefde ik dus niet afwisselend in Toscane en Devon zoals de personages, maar gewoon op de bus naar Bordeaux. Dat de gebeurtenissen in het Italië van 1966 uiteindelijk met die van het hedendaagse Engeland zouden samenvloeien was na haar vorige boeken ook niet meer verrassend. Heb ik met een overdosis te maken?
Voor volwassenen.
**

maandag 13 juni 2011

Mijn rolstoel

Mijn rolstoel

Roeien
in een roeiboot
met de riemen
die ik heb

Rollen
in een rolstoel
met de wielen
die ik heb

             Patricia Van Frausum

Patricia schreef dit gedicht tijdens een poëzieworkshop voor personen met een verstandelijke beperking die ik begeleidde. Het verscheen in het boekje: 'Ik ben...'

woensdag 8 juni 2011

Schol!


Dit scharminkel werd het hoofdpersonage in een prentenboekverhaal. En ondertussen trippelen er alweer een heleboel nieuwe personages rond in mijn hoofd.
Redenen genoeg dus om een flesje te kraken. Schol!