Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast


Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast.

Het leven wiebelt. Soms slingert het zacht heen en weer, zoals een kind op een schommel. Misschien geef je het dan, net als dat kind, vol vertrouwen een extra duwtje, en ga je almaar hoger. Maar het leven kan ook wankelen, een kant op waggelen die je helemaal niet uit wil. Of het kan danig schudden en schokken, zodat je grondvesten daveren.
Op al deze momenten zijn er woorden.
WiebelWoorden zoekt ze samen met je op.
Omdat woorden helpen herinneringen te bewaren en belevenissen te delen. Omdat woorden een houvast bieden. En omdat het bijzonder prettig is woorden aan papier toe te vertrouwen.

Op dit blog vind je vooral woorden terug die binnen in mij wiebelden. Die zich puzzelden tot een anekdote, verhaal of gedicht.
Wiebel tijdens het lezen gerust mee op hun ritme.

donderdag 9 augustus 2012

Tuinfeest

Ik heb de zon besteld
tafels en stoelen geteld
slingers en lichtjes in mijn tuin gehangen
enkele feestneuzen gevangen.

Heb je zin om ook te komen?
't Wordt een feest om van te dromen.



Zomerfeest

Er staat een tent
Er klinkt muziek
Ik trek mijn feestjurk aan
Ik ben naar de kapper gegaan
Mijn dansschoenen staan klaar
Vertrekken maar!
Hip hoi, ik dans,
en dans,
en dans,
...
de hele avond lang



Patricia, Patrick, Roel, Monique, Brenda en Evert schreven deze gedichten tijdens een poëzieworkshop voor mensen met een verstandelijke beperking die ik begeleidde.
Beide gedichten verschenen in het boekje 'Feest'.

maandag 6 augustus 2012

Assepoes-schoenen

Buurmeisje is getrouwd. Onder haar prinsessenjurk had ze schitterende schoentjes aan. En dat schitteren mag je letterlijk nemen, want de hooggehakte pumps waren met honderden steentjes bezet die voor een prachtige zilveren schittering zorgden.
'Waw, net de schoenen van Assepoes!' riep M., het vijfjarige nichtje van Buurmeisje, uit, 'Mag ik die schoenen hebben als ze voor jou te klein zijn geworden?'