Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast


Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast.

Het leven wiebelt. Soms slingert het zacht heen en weer, zoals een kind op een schommel. Misschien geef je het dan, net als dat kind, vol vertrouwen een extra duwtje, en ga je almaar hoger. Maar het leven kan ook wankelen, een kant op waggelen die je helemaal niet uit wil. Of het kan danig schudden en schokken, zodat je grondvesten daveren.
Op al deze momenten zijn er woorden.
WiebelWoorden zoekt ze samen met je op.
Omdat woorden helpen herinneringen te bewaren en belevenissen te delen. Omdat woorden een houvast bieden. En omdat het bijzonder prettig is woorden aan papier toe te vertrouwen.

Op dit blog vind je vooral woorden terug die binnen in mij wiebelden. Die zich puzzelden tot een anekdote, verhaal of gedicht.
Wiebel tijdens het lezen gerust mee op hun ritme.

zondag 24 februari 2013

Gedicht

zodra je de straat
uitdraait
draai je ook
mijn leven uit

word je iemand
die ik niet ken
niet weet
niet voel

bewaar ik
een willekeurig beeld
kneed het
tot het mijne

©Veerle Schaltin


zondag 17 februari 2013

De jongen van tien

Hij springt, huppelt, draait en danst door de straten. Als een kleuter. Hij tatert volop. Over Prosap. En Facebook. En een Twitter-account. Als een puber.
Tussenin woont hij. De jongen van tien. Die triest is en zijn kat mist. De derde op een dik jaar tijd.
Hij moet een nieuwe bril kiezen. Zijn vorige is stukgegaan tijdens het schermen. Natuurlijk staat geen enkele hem zo goed als zijn oude exemplaar. De rode past niet bij zijn humeur en de zwarte is te saai. Die met de grote glazen legt te veel nadruk op zijn blik. Dat hoeft niet. Zeker nu niet.
Hij springt, huppelt, draait en danst niet meer. Ook het getater valt stil.
Waar woont hij nu?

zondag 10 februari 2013

Lieve dochter

'Dag mijn lieve dochter,' zegt ze als ik haar woonkamer binnenstap.
Ik weet niet of ze dat zo bedoelt of dat ze door haar dementie het juiste woord niet weet te vinden. Ik vermoed dat ze 'schoon' wil zeggen. Maar toch doet die 'lieve' deugd.
Ze is goedgemutst vandaag.
'Heb je mijn kaft nodig?' vraagt ze, terwijl ze door haar krakkemikkige benen buigt en het onderste deurtje van de kast al opent.
Het verwondert me dat ze nog weet dat we vandaag samen over haar leven zouden praten, dat ik de dingen dan voor later opschrijf in de kaft die ze met Kerstmis cadeau kreeg.
Ze gooit deze kaft op de salontafel en troont me mee naar de gang om me daar de lelijke strepen op de entreporte te laten zien.
 'Poetsvrouwen kuisen toch niet zoals je het zelf zou doen,' klaagt ze, 'Maar ja, ik kan het niet meer.'
Dan zetten we ons naast elkaar in een Louis Quinze-zeteltje. Ik vertel nog eens wat de bedoeling is en zeg dat het voor haar zonen ook leuk is te kunnen lezen hoe zij haar leven heeft beleefd. Dat zo'n levensverhaal ook interessant kan zijn voor als ze ooit in een verzorgingstehuis terechtkomt, laat ik achterwege.
'Heb je nog foto's van vroeger?' vraag ik.
'Ik heb er veel gehad,' antwoordt ze me, 'Maar waar liggen die? Misschien boven of bij 'de tant'. Of anders heb ik ze verbrand.'
'Verbrand?' reageer ik verbaasd, 'Waarom zou je dat gedaan hebben?'
'Ja, omdat het er toch allemaal van zo lang geleden zijn.'
We beginnen zonder foto's. Ik stel vragen en zij vertelt, vertelt, vertelt. Fijne herinneringen aan haar ouders heeft ze op dit moment niet. Ik neem me voor er op ander moment opnieuw naar te vragen. Over al wie dood is gegaan en hoe dat is gebeurd vertelt ze tot in de kleinste details. Als ze praat over de mensen van wie ze heeft gehouden, gloeien haar wangen. Tegelijk komt er een zachtheid over haar gezicht die ik nog niet ken. Over de mensen op wie ze niet zo happy was, krijg ik maar weinig te horen.
Zij babbelt, ik noteer. Zij herbeleeft stukjes leven en ik smul van haar verhalen. Zij geniet, ik geniet.
Ze zou blijven vertellen, maar ik moet Zoonlief oppikken op school. Een dik uur is ook lang genoeg, want ik moet geconcentreerd blijven. Ik wil haar verhaal immers juist weergeven.
Even zie ik spijt in haar ogen als ik zeg dat we er voor vandaag mee stoppen. Maar algauw is haar lach er terug.
'We doen volgende week toch verder, he?'
'Zeker,' knik ik.
'Dag, Veerle,' zegt ze als ik haar woonkamer uitstap.
Ik denk dat ze nu wel 'lieve' bedoelt.




donderdag 7 februari 2013

Gedichtenweek 2013 (extra)

Officieel eindigde de gedichtenweek gisteren. Maar tellen is niet mijn beste kant. Ik knoopte ik er nog een dag aan. Zo trakteer ik je ook vandaag op een gedicht dat werd gemaakt tijdens een poëzieatelier dat ik begeleidde.
Geniet van dit extraatje!

Geïnteresseerd in zo'n atelier? Hou deze blog dan in de gaten, want binnenkort lees je hier meer over schrijfworkshops die ik zal organiseren, zowel voor mensen met een beperking als anderen.


Slaap als een schaap
Slaap als een schip
schapeke
schipeke
kindje wipeke
slaap zacht en stil
Sstt!!!

             Brenda
 

woensdag 6 februari 2013

Gedichtenweek 2013 (7)

De eerste Poëzieweek loopt nog tot 7 februari. In heel Vlaanderen en Nederland zijn er tal van activiteiten. Zo ook op deze blog.
Gedurende deze week post ik dagelijks een gedicht dat door iemand met een verstandelijke beperking werd gemaakt tijdens een poëzieatelier dat ik begeleidde.

Geïnteresseerd in zo'n atelier? Hou deze blog dan in de gaten, want binnenkort lees je hier meer over schrijfworkshops die ik zal organiseren, zowel voor mensen met een beperking als anderen.


Hij is weggegaan,
als een weerlicht,
als een flits.

De deur staat open.
Dan weet ik dat
hij weer binnen kan.

                Tania
 

dinsdag 5 februari 2013

Gedichtenweek 2013 (6)

De eerste Poëzieweek loopt nog tot 7 februari. In heel Vlaanderen en Nederland zijn er tal van activiteiten. Zo ook op deze blog.
Gedurende deze week post ik dagelijks een gedicht dat door iemand met een verstandelijke beperking werd gemaakt tijdens een poëzieatelier dat ik begeleidde.

Geïnteresseerd in zo'n atelier? Hou deze blog dan in de gaten, want binnenkort lees je hier meer over schrijfworkshops die ik zal organiseren, zowel voor mensen met een beperking als anderen.


Mijn ogen

Bruine ogen
andere ogen dan
iemand anders
Grote ogen
om goed te zien
Een bril
om beter te zien

           Roel

www.gedichtendag.be

maandag 4 februari 2013

Gedichtenweek 2013 (5)

De eerste Poëzieweek loopt nog tot 7 februari. In heel Vlaanderen en Nederland zijn er tal van activiteiten. Zo ook op deze blog.
Gedurende deze week post ik dagelijks een gedicht dat door iemand met een verstandelijke beperking werd gemaakt tijdens een poëzieatelier dat ik begeleidde.

Geïnteresseerd in zo'n atelier? Hou deze blog dan in de gaten, want binnenkort lees je hier meer over schrijfworkshops die ik zal organiseren, zowel voor mensen met een beperking als anderen.


Soms voel ik me niet zo lekker
voor het slapengaan.
Ik mis je veel te veel.
Ik droom dat je terugkomt.

Soms voel ik me niet zo lekker
bij het wakker worden.
Ik mis je veel te veel.
Ik wil je terug.

                  Martine

www.gedichtendag.be

zondag 3 februari 2013

Gedichtenweek 2013(4)

De eerste Poëzieweek loopt nog tot 7 februari. In heel Vlaanderen en Nederland zijn er tal van activiteiten. Zo ook op deze blog.
Gedurende deze week post ik dagelijks een gedicht dat door iemand met een verstandelijke beperking werd gemaakt tijdens een poëzieatelier dat ik begeleidde.

Geïnteresseerd in zo'n atelier? Hou deze blog dan in de gaten, want binnenkort lees je hier meer over schrijfworkshops die ik zal organiseren, zowel voor mensen met een beperking als anderen.


Dan droom ik
als ik slaap
Dan droom ik
ik voel dat ik droom
van walvissen
en dolfijnen
ze leven verder
Het voelt niet echt
maar…
een beetje raar

           Peter

www.gedichtendag.be

zaterdag 2 februari 2013

Gedichtenweek 2013 (3)

De eerste Poëzieweek loopt nog tot 7 februari. In heel Vlaanderen en Nederland zijn er tal van activiteiten. Zo ook op deze blog.
Gedurende deze week post ik dagelijks een gedicht dat door iemand met een verstandelijke beperking werd gemaakt tijdens een poëzieatelier dat ik begeleidde.

Geïnteresseerd in zo'n atelier? Hou deze blog dan in de gaten, want binnenkort lees je hier meer over schrijfworkshops die ik zal organiseren, zowel voor mensen met een beperking als anderen.


De sterren en de maan
zie ik aan de hemel staan

De maan is niet rond
er is een stukje uit

Het is nacht
Het is koud

Ik zie het door de ruit

                Gerrit

www.gedichtendag.be

vrijdag 1 februari 2013

Gedichtenweek 2013 (2)

De eerste Poëzieweek loopt nog tot 7 februari. In heel Vlaanderen en Nederland zijn er tal van activiteiten. Zo ook op deze blog.
Gedurende deze week post ik dagelijks een gedicht dat door iemand met een verstandelijke beperking werd gemaakt tijdens een poëzieatelier dat ik begeleidde.

Geïnteresseerd in zo'n atelier? Hou deze blog dan in de gaten, want binnenkort lees je hier meer over schrijfworkshops die ik zal organiseren, zowel voor mensen met een beperking als anderen.


ik groet ook
mijn visjes
elke morgen
ze zijn blij
ik praat tegen
de vissen
ze groeten mij

          Filip

www.gedichtendag.be