Na onze regenvakantie van vorig jaar en het natte voorjaar in ons Belgenlandje trokken wij naar het zonnige Madeira.
Maar onze eerste wandeling langs een levada (een irrigatiekanaaltje dat de landbouwgronden bevloeit, typish voor dit eiland) start al in een miezerige mist die algauw in regen overgaat. De vele laurierbomen, sterk geurende eucalyptusbomen en metershoge paardenbloemen hebben niets vandoen met de begroeiïng in Costa Rica, maar door het weer moet ik toch de hele tijd aan het nevelwoud in Monteverde denken.
Ook Zoonlief moet met zijn gedachten daar ergens in de buurt zitten, want zodra het pad even wat breder wordt, komt hij naast me lopen en vraagt: 'Waar vind je de grootste jungle ter wereld?'
'In het Amazonegebied zeker?' antwoord ik.
'Nee,...' lacht hij, 'Daar!' Hij wijst naar mijn oksel.
(Nochtans onthaar ik die plek regelmatig, hoor!)
De volgende dagen was de zon gelukkig meestal wel van de partij, zodat het toch een 'zonnige' vakantie werd.
moest even lachen met zo'n lief zijn vraag .....
BeantwoordenVerwijderenhet je het gezien Veerle, we hebben op hetzelfde tijdstip een reactie geplaatst, jij om 23.24 uur bij mij en ik om 23.24 bij jou :-)
BeantwoordenVerwijderenDat kan geen toeval zijn!
VerwijderenHahaha, zeker de grapjas in huis daar ;-)
BeantwoordenVerwijderenEen carriere als standup comedian lacht jouw zoon tegemoet, als je 't mij vraagt!
BeantwoordenVerwijderenZoonlief komt vaak leuk van om het hoekje, Veerle !
BeantwoordenVerwijderenLie(f)s.
De zoon is in ieder geval heel ad rem!
BeantwoordenVerwijderen