Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast


Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast.

Het leven wiebelt. Soms slingert het zacht heen en weer, zoals een kind op een schommel. Misschien geef je het dan, net als dat kind, vol vertrouwen een extra duwtje, en ga je almaar hoger. Maar het leven kan ook wankelen, een kant op waggelen die je helemaal niet uit wil. Of het kan danig schudden en schokken, zodat je grondvesten daveren.
Op al deze momenten zijn er woorden.
WiebelWoorden zoekt ze samen met je op.
Omdat woorden helpen herinneringen te bewaren en belevenissen te delen. Omdat woorden een houvast bieden. En omdat het bijzonder prettig is woorden aan papier toe te vertrouwen.

Op dit blog vind je vooral woorden terug die binnen in mij wiebelden. Die zich puzzelden tot een anekdote, verhaal of gedicht.
Wiebel tijdens het lezen gerust mee op hun ritme.

donderdag 6 oktober 2011

Bang

Manlief is vroeger thuis dan voorzien en we besluiten voor het avondeten nog gauw een ommetje te maken. Een eind voor ons wandelen een vrouw en haar blindengeleidehond. Ze houden er stevig de pas in tot de hond plots stopt en aan een struik snuffelt. Hij maakt een plasje en zet enkele passen vooruit. Opnieuw ruikt hij aan een struik, opnieuw heft hij zijn achterpoot. Dan schiet hij een oprit op, draait om de vrouw heen en probeert rechtsomkeert te maken.
Als we hen inhalen vraagt de vrouw: 'Zijn we hier bij de dierenarts?'
'Nee,' antwoord ik, 'die woont nog een paar huizen verder.'
'Ik vreesde het al,' zucht ze, 'Rico heeft weer schrik...'
We begeleiden haar tot aan de voordeur van de dierendokter. De hond sleept ze ondertussen achter zich aan.
'Dank je,' lacht ze.
Maar de hond kijkt droevig. 'Moesten jullie nu echt helpen...?' lees ik in zijn bange ogen.
Gepost door op
Labels:

6 opmerkingen:

  1. Anoniem6 oktober 2011 om 11:13

    Ach gossie.

    Je kunt trouwens gerust de woordverificatie uitzetten. Blogger heeft een prima spamfilter.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. zapnimf6 oktober 2011 om 18:10

    Ik dacht dat blindegeleidehonden zo gehoorzaam zijn?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. merel8 oktober 2011 om 14:28

    blijkbaar is zo'n geleidehond nog slimmer dan ik dacht

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anoniem11 oktober 2011 om 13:41

    Beetje zielig en grappig tegelijkertijd. Zo zijn honden wel vaker...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. HansDeZwans12 oktober 2011 om 12:48

    Honden hebben een goede neus voor alles. Ook voor dokters.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. D en N22 november 2011 om 11:12

    Net als Zapnimf dacht ik dat blindegeleidehonden zo netjes opgevoed/getraind waren. Blijkbaar hebben die dus ook nog steeds hun eigen willetje en angsten...

    BeantwoordenVerwijderen

Als het niet lukt hier te reageren en je toch graag je zegje wil doen, mag je altijd een woordje achterlaten op www.bloggen.be/sprokkels.

Dank voor je reactie!

Abonneren op: Reacties posten (Atom)