Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast


Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast.

Het leven wiebelt. Soms slingert het zacht heen en weer, zoals een kind op een schommel. Misschien geef je het dan, net als dat kind, vol vertrouwen een extra duwtje, en ga je almaar hoger. Maar het leven kan ook wankelen, een kant op waggelen die je helemaal niet uit wil. Of het kan danig schudden en schokken, zodat je grondvesten daveren.
Op al deze momenten zijn er woorden.
WiebelWoorden zoekt ze samen met je op.
Omdat woorden helpen herinneringen te bewaren en belevenissen te delen. Omdat woorden een houvast bieden. En omdat het bijzonder prettig is woorden aan papier toe te vertrouwen.

Op dit blog vind je vooral woorden terug die binnen in mij wiebelden. Die zich puzzelden tot een anekdote, verhaal of gedicht.
Wiebel tijdens het lezen gerust mee op hun ritme.

zondag 9 september 2012

Madeira (3)



Toen we bij het begin van onze vakantie met het vliegtuig over het schiereiland in het westen van Madeira vlogen, riep Zoonlief uit: 'Hé, dat lijkt hier de maan wel!'
Maar toen we het schiereiland een dikke week later in de late namiddag bezochten, hadden de rotsen alle een rode gloed en waande ik me eerder op Mars.
Laat die Amerikanen maar veel geld uitgeven aan hun marslander, ik snuif de sfeer van de rode planeet dichterbij op.

3 opmerkingen:

  1. Je weet het, elke keer weer, zo mooi te beschrijven, Veerle, zo mooi in te kaderen... !
    Lie(f)s.
    @Dankjewel hé !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. jij hebt de maan en mars dus van heel dichtbij mogen beleven

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wat een prachtige rode rotsen! Op Madeira was ik nog niet, maar het lijkt me er overweldigend mooi! groetjes, Hilde

    BeantwoordenVerwijderen

Als het niet lukt hier te reageren en je toch graag je zegje wil doen, mag je altijd een woordje achterlaten op www.bloggen.be/sprokkels.

Dank voor je reactie!