Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast


Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast.

Het leven wiebelt. Soms slingert het zacht heen en weer, zoals een kind op een schommel. Misschien geef je het dan, net als dat kind, vol vertrouwen een extra duwtje, en ga je almaar hoger. Maar het leven kan ook wankelen, een kant op waggelen die je helemaal niet uit wil. Of het kan danig schudden en schokken, zodat je grondvesten daveren.
Op al deze momenten zijn er woorden.
WiebelWoorden zoekt ze samen met je op.
Omdat woorden helpen herinneringen te bewaren en belevenissen te delen. Omdat woorden een houvast bieden. En omdat het bijzonder prettig is woorden aan papier toe te vertrouwen.

Op dit blog vind je vooral woorden terug die binnen in mij wiebelden. Die zich puzzelden tot een anekdote, verhaal of gedicht.
Wiebel tijdens het lezen gerust mee op hun ritme.

vrijdag 14 september 2012

Dementie

Op woensdag rinkelt de telefoon.
-Hallo, met Oma. Hebben jullie groenten nodig? Wij hebben tomaten en boontjes. De aardappelen zijn op. Binnenkort moeten we er zelf kopen.
-Tomaten en boontjes kunnen we allebei gebruiken. Hebben jullie ook wortelen?
-Oh, ja, dat is waar, we hebben heel véél wortelen, en ik zou ze nog vergeten. Dus tomaten, boontjes, en... wortelen. Komen jullie ze zondag halen? Rond de middag?
-Ja, hoor, net als anders.
-Tot zondag dan. Doe daar de groeten, hé?
-Ja, jij ook, hé? Daaag.

Op donderdag rinkelt de telefoon.
-Hallo, met Oma. Kunnen jullie groenten gebruiken? We hebben tomaten en boontjes, en er was nog iets... Wat was dat ook alweer?
-Wortelen.
-Ha, ja, dat is waar. We hebben heel véél wortelen. En ik zou ze zomaar vergeten.
-We kunnen ze alledrie gebruiken.
-Tomaten, boontjes en... wortelen dus. Aardappelen hebben we niet meer genoeg. Die moeten we binnenkort zelf kopen.
-Geen probleem, hoor.
-Komen jullie de groenten zondag halen?
-Ja, net als anders.
-Rond de middag dus?
-Ja.
-Tot zondag dan. Doe daar de groeten, hé?
-Ja, jij ook, hé? Daaag.

Op vrijdag rinkelt de telefoon.
-Hallo met Oma. Hebben jullie groenten nodig? We hebben tomaten en boontjes. De aardappelen zijn bijna op. Die moeten we binnenkort zelf kopen.
-Geef ze maar allebei. En wortelen zijn er ook zeker?
-Oh, ja dat is waar. Heel véél zelfs. Ik zou ze nog vergeten. Tomaten, boontjes en... wortelen dus?
-Ja.
-Komen jullie zondag? Rond de middag?
-Ja, hoor, net als anders.
-Oké, doe daar de groeten, hé?
-Ja, jij ook, hé? Daaag.

Op zaterdag rinkelt de telefoon.
-Hallo met Oma. Ik bel voor de groenten. We hebben tomaten en boontjes, en... wat was dat ook alweer?
-Wortelen.
-Juist, ja, wortelen, die hebben we heel véél. Kunnen jullie ze gebruiken?
-Ja, zet alles maar klaar.
-Tomaten, boontjes en... wortelen dus. Ik mag het niet vergeten. De aardappelen zijn zo goed als op. We moeten er binnenkort zelf kopen. Wanneer komen jullie de groenten halen?
-Zondag, rond de middag, net als anders.
-Dat is goed. Tot zondag dan. Doe daar de groeten, hé?
-Ja, jij ook, hé. Daaag.

Op zondag rijden we naar Oma en Opa. De tomaten en de boontjes staan al voor ons klaar.
'Zijn er ook wortelen?' vraag ik.
'Ja, heel véél zelfs. Kunnen jullie die ook gebruiken?'
'Ja.'
'Opa, doe vlug nog eens een paar wortelen uit. Ze hebben ook graag wortelen.'

Morgen, 15 september, is het Werelddag Dementie. Meer info op: www.alzheimerliga.be







8 opmerkingen:

  1. Mijn opa had ook Alzheimer! Ik heb een boek over hem geschreven: Opa vermist.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Triest, maar ook herkenbaar. Mijn oma (eind deze maand wordt ze 94 alweer) voelde het aankomen dat ze dingen ging vergeten en dat zei ze ook regelmatig. Dan tikte ze met haar vinger op haar slaap en zei: 'ik weet het allemaal niet meer zo goed hierboven'. Inmiddels is ze helemaal van de wereld, maar ik vond het zo sneu, dat ze wist dat haar geheugen haar in de steek zou gaan laten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Meelevende zucht... Triestig, Veerle...
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mijn mama heeft dit ook, en veel te vroeg. Maar je hebt het mooi gebracht.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat leuk neergeschreven om de aandacht naar dementie te brengen! Het klopt zo hard wat je schrijft.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het was natuurlijk niet de bedoeling om als lachwekkend weer te geven, dit verhaal, maar telkens als de vraag naar de wortelen kwam, dat vond ik wel grappig. Nee, dementie, ik hoop dat ik daar van gespaard blijf.

    BeantwoordenVerwijderen

Als het niet lukt hier te reageren en je toch graag je zegje wil doen, mag je altijd een woordje achterlaten op www.bloggen.be/sprokkels.

Dank voor je reactie!