Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast


Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast.

Het leven wiebelt. Soms slingert het zacht heen en weer, zoals een kind op een schommel. Misschien geef je het dan, net als dat kind, vol vertrouwen een extra duwtje, en ga je almaar hoger. Maar het leven kan ook wankelen, een kant op waggelen die je helemaal niet uit wil. Of het kan danig schudden en schokken, zodat je grondvesten daveren.
Op al deze momenten zijn er woorden.
WiebelWoorden zoekt ze samen met je op.
Omdat woorden helpen herinneringen te bewaren en belevenissen te delen. Omdat woorden een houvast bieden. En omdat het bijzonder prettig is woorden aan papier toe te vertrouwen.

Op dit blog vind je vooral woorden terug die binnen in mij wiebelden. Die zich puzzelden tot een anekdote, verhaal of gedicht.
Wiebel tijdens het lezen gerust mee op hun ritme.

maandag 6 februari 2012

Inpakken

Als een wervelwind vlieg ik onze keuken binnen nadat ik Zoonlief naar de schermclub heb gebracht.
'Die wegenwerken ook! Nu is de Kraanbrug afgesloten. Er staat niet eens een wegomlegging aangeduid. Ik heb verschillende toeren door de stad gereden voor ik er uitgeraakte. Nu heb ik nog minder tijd om in te pakken.'
'Ook een goeienavond,' lacht Manlief. Hij lepelt rustig zijn soep verder.
Vlugvlug druk ik een zoen op zijn wang en storm naar boven. De trap kraakt onder mijn voetstappen. Ik gooi mijn reistas op bed en prop er mijn lievelingspull, een jeans, een gemakkelijk paar schoenen en nog een handvol kleren in. Uit het badkamerkastje gris ik enkele toiletartikelen en van de boekenplank het eerste het beste boek. Verder stop ik nog een voorraad water en wat knabbels voor tussendoor in de zak, en natuurlijk een lekker dikke pyjama.
Ik ben net op tijd klaar om Zoonlief weer op te pikken in de club. Nu maar hopen dat ik niet te veel ben vergeten.
Gepost door op
Labels:

8 opmerkingen:

  1. curieuzeneuzemosterdpot7 februari 2012 om 00:37

    zolang jij jezelf maar bijhebt? :-))

    BeantwoordenVerwijderen
  2. HansDeZwans7 februari 2012 om 12:26

    Waar gaat de reis naartoe? (ondergoed kan ook wel eens handig zijn om nu en dan eens te verversen)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lies7 februari 2012 om 13:28

    Inpakken en wegwezen, Veerle... Moet kunnen !
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. D en N7 februari 2012 om 13:30

    Ben benieuwd waar je inpak-stress voor was: waar voert de reis heen?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. DharSon10 februari 2012 om 10:42

    Het belangrijkste zal vast erin zitten enne ik ben ook wel benieuwd.. waar gaat de reis naartoe?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. tijdtussendoor10 februari 2012 om 11:15

    Ben je al terug thuis of moet je nog vertrekken?
    Geniet van het weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Leen11 februari 2012 om 14:56

    Nog een beetje weifelend begin ik af en toe weer eens een blogje te lezen, en zelf eens iets te schrijven. De zin en tijd waren er een hele tijd niet, maar nu is 't aan terugkomen. En daarom bezoek ik nog eens de "oude bekenden" de mensen die ik leuk lezen vond, en jij bent daat één van!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Anoniem14 februari 2012 om 10:24

    Idd, nu willen we ook graag weten waar al die stress voor diende... Bloggers zijn héél curieuze mensen, dat weet je toch hé Veerle! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Als het niet lukt hier te reageren en je toch graag je zegje wil doen, mag je altijd een woordje achterlaten op www.bloggen.be/sprokkels.

Dank voor je reactie!

Abonneren op: Reacties posten (Atom)