Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast


Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast.

Het leven wiebelt. Soms slingert het zacht heen en weer, zoals een kind op een schommel. Misschien geef je het dan, net als dat kind, vol vertrouwen een extra duwtje, en ga je almaar hoger. Maar het leven kan ook wankelen, een kant op waggelen die je helemaal niet uit wil. Of het kan danig schudden en schokken, zodat je grondvesten daveren.
Op al deze momenten zijn er woorden.
WiebelWoorden zoekt ze samen met je op.
Omdat woorden helpen herinneringen te bewaren en belevenissen te delen. Omdat woorden een houvast bieden. En omdat het bijzonder prettig is woorden aan papier toe te vertrouwen.

Op dit blog vind je vooral woorden terug die binnen in mij wiebelden. Die zich puzzelden tot een anekdote, verhaal of gedicht.
Wiebel tijdens het lezen gerust mee op hun ritme.

maandag 3 juni 2013

Gedicht

Tijd

Toen jij er was
zoefde de tijd net
als hij vroeger deed,
zelfs nog een tikje
sneller.

Nu je er niet meer bent
loert hij van om de hoek,
lacht me vierkant uit,
vertikt het zelfs
te kruipen.

      ©Veerle Schaltin

 

 

7 opmerkingen:

  1. Hoe waar soms. Mooi hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. als je iemand mist duurt de tijd inderdaad precies veel langer, mooi verwoord

    BeantwoordenVerwijderen
  3. die tergende tijd toch... ,
    dikke vriend met uiterlijke rust
    dikke vriend met innerlijke onrust... .

    BeantwoordenVerwijderen
  4. mooie woorden voor een groot gemis.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Volgens mij kan jij al een mooi bundeltje samenstellen.

    BeantwoordenVerwijderen

Als het niet lukt hier te reageren en je toch graag je zegje wil doen, mag je altijd een woordje achterlaten op www.bloggen.be/sprokkels.

Dank voor je reactie!