Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast


Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast.

Het leven wiebelt. Soms slingert het zacht heen en weer, zoals een kind op een schommel. Misschien geef je het dan, net als dat kind, vol vertrouwen een extra duwtje, en ga je almaar hoger. Maar het leven kan ook wankelen, een kant op waggelen die je helemaal niet uit wil. Of het kan danig schudden en schokken, zodat je grondvesten daveren.
Op al deze momenten zijn er woorden.
WiebelWoorden zoekt ze samen met je op.
Omdat woorden helpen herinneringen te bewaren en belevenissen te delen. Omdat woorden een houvast bieden. En omdat het bijzonder prettig is woorden aan papier toe te vertrouwen.

Op dit blog vind je vooral woorden terug die binnen in mij wiebelden. Die zich puzzelden tot een anekdote, verhaal of gedicht.
Wiebel tijdens het lezen gerust mee op hun ritme.

maandag 28 mei 2012

Tja...

We zijn nooit heel close geweest met Buurman, maar sinds Poeslief een beetje door zijn toedoen is gestorven beperkt onze relatie zich al helemaal tot goeiedag knikken als we elkaar toevallig tegenkomen. Toch vond ik dat ik hem moest feliciteren nu ik had horen zeggen dat hij grootvader is geworden.
Dus onderbrak ik mijn tuinwerk toen ik hem zijn oprijlaan zag opdraaien, en stapte op hem af.
'Proficiat met je kleinzoon!' riep ik, 'Hoe heet hij?'
Buurman krabde door zijn witte haren. 'Tja,... hoe heet hij ook alweer? Robin, denk ik,... of Roel, of nee,... wacht, ik zal even op het geboortekaartje kijken.'

11 opmerkingen:

  1. Whaha, sorry ik moet hier wel een beetje om lachen. Een grootvader die de naam van zijn eigen kleinzoon niet kent. Dat is toch wel een beetje ernstig...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. lekker ding, die buurman van jou!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ocharme! Je kleinzoon zijn naam niet kunnen onthouden! Behoorlijk grappig maar ontzettend genânt voor opa himself!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ken er wel meer die de (soms moeilijke) naam van hun kleinkinderen niet direct onthouden, Veerle...
    Een 'betere' relatie met je buurman is natuurlijk meegepakt ! Chapeau dat je 't probeerde !
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het begin van Alzheimer?
    Mijn grootvader van 88 heeft ook wel moeite met de namen van al zijn achterkleinkinderen te onthouden.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Buurman was natuurlijk over zijn toeren door jou te zien ....

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik dacht ook aan dementie.
    Hoewel, mijn vader haalde steeds de naam van mij en mijn zus door elkaar, ook geen compliment.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. :-D Opa's zijn dikwijls niet zo erg betrokken als het kleinkind nog baby is. Wacht maar tot het kind kan lopen en spreken... buurman zal er niet over kunnen zwijgen! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Als het niet lukt hier te reageren en je toch graag je zegje wil doen, mag je altijd een woordje achterlaten op www.bloggen.be/sprokkels.

Dank voor je reactie!