Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast


Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast.

Het leven wiebelt. Soms slingert het zacht heen en weer, zoals een kind op een schommel. Misschien geef je het dan, net als dat kind, vol vertrouwen een extra duwtje, en ga je almaar hoger. Maar het leven kan ook wankelen, een kant op waggelen die je helemaal niet uit wil. Of het kan danig schudden en schokken, zodat je grondvesten daveren.
Op al deze momenten zijn er woorden.
WiebelWoorden zoekt ze samen met je op.
Omdat woorden helpen herinneringen te bewaren en belevenissen te delen. Omdat woorden een houvast bieden. En omdat het bijzonder prettig is woorden aan papier toe te vertrouwen.

Op dit blog vind je vooral woorden terug die binnen in mij wiebelden. Die zich puzzelden tot een anekdote, verhaal of gedicht.
Wiebel tijdens het lezen gerust mee op hun ritme.

maandag 22 juli 2013

Bijna op kamp

Nu Zoonlief bijna met de jeugdbeweging op kamp vertrekt komen als vanzelf de verhalen over de vorige kampen naar boven. We krijgen zowel dingen te horen die hij al honderden keren heeft verteld als nieuwigheden.
Dat hij in de tent 's morgens altijd als eerste wakker is en het dan zo gezellig vindt naar het gekwetter van de vogels te luisteren bijvoorbeeld.
Of dat ze tijdens een spel een paar minuten de tijd kregen om zoveel mogelijk kleren aan te doen. Hij had toen wel dertien broeken over elkaar aangetrokken. Stappen kon hij niet meer, zijn vrienden moesten hem dragen. Daarna hadden ze met al die kleren een klerenketting moeten maken. En zijn groep was, hoe kon het ook anders, gewonnen.
Ik begrijp plots hoe het komt dat een aantal broeken die eigenlijk al te klein hadden moeten zijn, hem nog steeds passen. Hij heeft ze tijdens dat spel immers flink uitgerekt.

Fijn kamp, Zoonlief!

8 opmerkingen:

  1. Ik glimlach, Veerle, fijn kamp Zoonlief !
    Lie(f)s.
    @Staat dat fotootje daar reeds lang ? Toffe madam !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En die zal zich dit jaar allicht ook weer heel goed amuseren.

    Net zoals Lies, moet ik ook toegeven, leuk jouw foto...een mooie glimlach met een open gezicht!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De foto staat er nog maar pas. Bedankt voor de complimentjes allebei!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat hij maar weer net zoveel (en misschien nog wel meer) plezier mag hebben :-).

    BeantwoordenVerwijderen
  5. dat het fijn zal zijn het kamp daar ben ik van overtuigd

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Idem hier! Twee pagadders op kamp! Dus tijd voor ma en pa om uit te gaan!

    BeantwoordenVerwijderen

Als het niet lukt hier te reageren en je toch graag je zegje wil doen, mag je altijd een woordje achterlaten op www.bloggen.be/sprokkels.

Dank voor je reactie!