Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast


Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast.

Het leven wiebelt. Soms slingert het zacht heen en weer, zoals een kind op een schommel. Misschien geef je het dan, net als dat kind, vol vertrouwen een extra duwtje, en ga je almaar hoger. Maar het leven kan ook wankelen, een kant op waggelen die je helemaal niet uit wil. Of het kan danig schudden en schokken, zodat je grondvesten daveren.
Op al deze momenten zijn er woorden.
WiebelWoorden zoekt ze samen met je op.
Omdat woorden helpen herinneringen te bewaren en belevenissen te delen. Omdat woorden een houvast bieden. En omdat het bijzonder prettig is woorden aan papier toe te vertrouwen.

Op dit blog vind je vooral woorden terug die binnen in mij wiebelden. Die zich puzzelden tot een anekdote, verhaal of gedicht.
Wiebel tijdens het lezen gerust mee op hun ritme.

maandag 7 mei 2012

Niet storen, ik lees

Het boek dat ik mag resenceren is een echt meisjesboek. Er zit een prachtige deurhanger bij met aan de ene kant een schitterend roze hart, aan de andere een frivool meisje en de woorden: 'niet storen, ik lees'.
'Wil je hem hebben?' plaag ik Zoonlief.
Tot mijn verbazing zegt hij: 'Ja!'
Ik verdwijn in mijn bureau en Zoonlief trekt zich op zijn kamer terug.

Even later zwaait mijn bureaudeur open.
Zoonlief hangt de hanger met een hemelsbrede lach op zijn gezicht aan de klink en gaat er weer vandoor.
Het haar van het meisje steekt nu alle kanten op, haar gezicht staat vol sproeten en de tekst werd:
'NIET LEZEN, IK STOOR!'

9 opmerkingen:

Als het niet lukt hier te reageren en je toch graag je zegje wil doen, mag je altijd een woordje achterlaten op www.bloggen.be/sprokkels.

Dank voor je reactie!