Vijf wordt hij, de zoon van vriendin L. Voor het eerst mag hij vriendjes uitnodigen om dat te vieren. Ik steek vriendin L. een handje toe.
Acht paar kleuterogen kijken me aan. Hier en daar houdt iemand zijn hoofd schuin. Een enkele mond staat wagenwijd open, een andere glimlacht. De jarige glundert.
We zitten in een kring op de speelmat en ik lees mijn verhaal De kameleonvlinder voor.
Een fragment:
Zachtjes kroop Dag uit bed en sloop naar de vlinder toe.
Wat was hij mooi!
Hij klauterde op een stoel, tilde zijn hand op en strekte zijn vingers naar de vlinder uit.
Toen ze hem bijna raakten, werden de vleugels plots lichtblauw. Zo blauw als de lucht op vakantie.
Dag werd er vrolijk van.
We smullen nog vlindertaart en kleuren, knippen en plakken kameleonvlinders.
Een gezellig middagje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Als het niet lukt hier te reageren en je toch graag je zegje wil doen, mag je altijd een woordje achterlaten op www.bloggen.be/sprokkels.
Dank voor je reactie!