zondag 28 juli 2013

Gedicht


Dag poes

Nog één zoen
en ik leg je
in de kuil
die ik met papa
spitte in de tuin

Nog één aai
en ik schep natte
aarde in je graf
versier het met de bloem
die mama me gaf

Dag allerliefste poes
op

7 opmerkingen:

  1. Helena28 juli 2013 om 16:47

    altijd verdrietig; dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lies28 juli 2013 om 18:44

    Moeilijk...
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nachtbraker29 juli 2013 om 13:48

    Altijd moeilijk, afscheid nemen van een huisdier. Sterkte...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Bloem29 juli 2013 om 13:52

    Wat erg .... wij maakten het ook pas mee. Dat is een klein drama in een kinderleven. Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Die van A (Christel - Luc en Gaëtan)29 juli 2013 om 20:15

    Niemand geeft graag zijn huisdier af. Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. bea3 augustus 2013 om 09:28

    Oh nee...het poesje dat een tijd weg was?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. veerle4 augustus 2013 om 15:29

      Heb dit gedicht geschreven met onze oude poes in het achterhoofd. Hij was 17 jaar en is bijna twee jaar geleden verdronken. Na hem zijn er hier nog twee poesjes geweest. Een is overreden, de andere is weggegaan en nooit meer teruggekomen.

      Verwijderen

Als het niet lukt hier te reageren en je toch graag je zegje wil doen, mag je altijd een woordje achterlaten op www.bloggen.be/sprokkels.

Dank voor je reactie!