Vijfenveertig (8)

Mijn eerste lief

Verliefd was ik op zijn witte haren én op het feit dat hij het zoontje van mijn kleuterjuf was. Zo'n vriendje was natuurlijk goed voor mijn sociale status. Daarenboven was ook ons moeke juf in onze school. Het was slechts een kleine school en zij gaf les aan alle kinderen van het eerste tot en met het zesde leerjaar. Met die sociale status zat het dus meer dan goed.
In die jaren begonnen verjaardagsfeestjes pas op te komen. Niet van die feesten waarop alle kinderen van de klas werden uitgenodigd. Meestal mocht je slechts een paar vriendjes vragen.
Wim gaf zo'n feestje. Omdat ik toevallig het dochtertje van de andere juf was, was ik erbij. Verder waren er alleen neven en nichten uitgenodigd. Allemaal kinderen die ik niet kende.
Ik had geen zin mijn grote liefde met deze vreemden te delen. Hoe ik het heb aangebracht weet ik niet meer, maar ik kreeg het in elk geval voor elkaar dat we iedereen achterlieten en onder ons tweetjes naar boven trokken. In de intimiteit van de slaapkamer hebben we verder gefeest.
De anderen zochten en riepen ons lange tijd. Maar wij deden alsof we hen niet hoorden. Pas toen het huis naar pannenkoeken rook zijn we weer naar beneden gegaan.

Meer over mijn vijfenveertigdagenproject lees je hier.